بـاز آمـدم که درد دلـم را دوا کـنـی            تا بلکه بیـشـتر دل مـن مبـتـلا کـنی

باز آمدم که با تو کـمی درد دل کنم            شاید مرا ز بغـض گـلویم رهـا کنی

خواهم ز فـاطمـیّه بگـویـم بـرای تو            باید دوباره مجلس روضه به پا کنی

سخت است خواندن این روضه ها بیا            تا با زبان خود سر این روضه وا کنی

فصل عـزای مـادرت آمد شتاب کن            تا راز دفـن مـادر خود بر ملا کنی

آن شب حریم مادرتان پشت درشکست            آقـا بـیـا که حـق عـــدو را ادا کـنی

آقا مدیـنه مجـلـس گـریه به پا مکـن            باید وگـرنه گریۀ خود بی صدا کنی

یعنی شبیه فاطمه مجـبـور می شوی            بـیـرون شهـر کـلـبۀ احـزان بنا کنی